Bilgi çağı, hem sosyal yapı olarak hem de bir değerler bütünü olarak tüm insanlığı değişime zorlayan bir süreçtir. Aslında uygarlığın tarihi, bilgi/veri iletişiminin tarihi olarak görülebilir. Veri iletişiminin olabilmesi için verinin sembolik bir şekilde tanımlanması temel ilkedir. Başlangıçta yalnızca basit tekniklerle yapılan veri iletişimi, uygarlıkların varoluşuna ve gelişmişliğine etki etmiş ve veri iletişimini hızlandıran yöntemler geliştirilmeye başlanmıştır. Bilgisayarın gelişimiyle oluşan ağ yapıları, veri iletişimini sağlamak için tüm dünyayı çepeçevre sarmış, veri tabanları ile devasa miktarda bilgi depolanabilmiş ve bunlara erişim sağlanmıştır. Veri iletişimi, en basit biçimiyle verilerin bir kaynaktan başka bir kaynağa hatasız olarak aktarılması sürecidir (Baykal, 2005). Veri iletişimi bilgisayar ile birçok elektronik cihaz arasında olabilir. Veri aktarımında bilgiler cihazların iletimini gerçekleştirebileceği şekilde kodlanarak aktarılır. Bilgi teknolojilerine dayalı bu aktarım teknikleri sağladığı pek çok yararla birlikte gerekli güvenlik önlemleri alınmadığı takdirde kişi ve kurumları zarara uğratabilmektedir (Eminağaoğlu ve Gökşen, 2009).

Veri güvenliği, elektronik ortamlarda verilerin saklanması, taşınması veya erişilmesi esnasında bütünlüğü bozulmadan, izinsiz erişimlerden korunması için, güvenli bir veri işleme platformu oluşturma çabalarının tümüdür. Bu durumun sağlanması için, uygun güvenlik politikaları belirlenmeli ve uygulanmalıdır. Bu politikalar, işlemlerin sorgulanması, erişimlerin incelenmesi, değişiklik kayıtlarının tutulup değerlendirilmesi, silme işlemlerinin yetkiler doğrultusunda sınırlandırılması gibi düşünülebilir ve geliştirilebilir. Bilgisayar ve veri güvenliğinde karşı taraf, kötü niyetli olarak nitelendirilen (korsan, saldırganlar) kişilerdir. Bu kişiler bilgisayar güvenliğini aşmak veya atlatmak, zafiyete uğratmak, doğrudan veya dolaylı olarak zarara uğratmak, sistemlere zarar vermek, sistemin işleyişini aksatmak, durdurmak veya çökertmek gibi amaçlarla sistemlere yaptıkları bu girişimler saldırı ya da atak olarak adlandırılır. Veri güvenliği kavramı ise; verinin bir varlık olarak hasarlardan korunması, doğru teknolojinin, doğru amaçla ve doğru şekilde kullanılarak her türlü ortamda, istenmeyen kişiler tarafından elde edilmesini önlemek olarak tanımlanabilir (Canbek ve Sağıroğlu, 2006).

Elektronik sistemlerde karşılaşılan; dinleme, değiştirme, engelleme, yeniden oluşturma, tekrar gönderme gibi sürekli gelişen atak teknikleri vardır (Şekil 3.1). Keşif atakları; saldırı şekli olmaktan çok, arkasından yapılacak saldırılar için, hedef hakkında bilgi toplamak amacıyla geliştirilirler. Aldatma atakları (spoofing); uç birimlerin birbirine gönderdikleri paketlerde hedef-alıcı adresi ve port bilgisinin yanı sıra gönderen uç birimin adresi ve gönderdiği port bilgisini de taşımaktadır. En çok kullanılan saldırılardan biriside “Ip Spoofing” yani sahte adres kullanma işlemidir. Bu basitçe bir kullanıcının kendi adresini gizlemesi olarak düşünülebilir; fakat diğer taraftan hedefteki makine aldığı veri paketlerine karşılık yolladığı cevap paketlerini bu sahte adreslere göndereceği için bu durum masum bir adres gizleme olarak düşünülemez. Çünkü karşı tarafa gönderilen sahte adresli birçok paket, hedef uç birim kaynaklarını birçok yanlış veya ulaşamayacağı adrese cevap paketleri göndererek harcayacaktır. Paket gözleme (sniffing); genel anlamda gidip gelen veri paketlerinin içeriğinin gözlenmesidir. Saldırgan bu şekilde ağ üzerinde aktarılan önemli bilgilere erişim sağlayabilmektedir. Ortadaki adam saldırısı (Man in the middle); temelde ARP aldatma saldırısının kullanıldığı bu yöntemde saldırgan, bulunduğu ağdaki hedef cihaz ile hedefin iletişimde bulunduğu bir başka cihaz arasındaki trafiği kendi üzerinden geçirir. Bunu gerçekleştirebilmek için iki tarafa da gönderici ip adresi olarak birbirlerinin adreslerini fakat MAC adresi olarak kendi adresini içeren sahte ARP mesajları yollar. Uç birimler gelen bu ARP paketi sonucunda ARP geçici belleklerini güncellerler. Böylece bir uç birim diğerine bir paket gönderdiğinde bu paket aradaki saldırgana, oradan da hedef uç birime iletilir (Efe, 2006; Dwork, McSherry, Nissim, ve Smith, 2006).

Elektronik ortamlarda veri güvenliğinin sağlanabilmesi için şifreleme veya gizleme teknikleri kullanılır. Bu tekniklerin dünyaca belirlenen standartlar tarafından uygunluğu sürekli kontrol edilerek geliştirilir. Veri güvenliği üzerine NIST (Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü – National Institute of Standards and Technology) çağın gereklerine uygun ve güvenilir şifreleme standartları oluşturan bir kurumdur. Türkiye de ise TÜBİTAK UEKAE bünyesinde faaliyet gösteren kriptoanaliz merkezi kriptografik sistemlerin analizi ve tasarımı amacıyla kurulmuştur. Artık günümüzde veri güvenliği çok daha ön plana çıkmış ve üzerinde sürekli çalışmalar yapılan bilim haline gelmiştir.